علت و علائم کجی آلت تناسلی چیست و چگونه درمان می گردد؟ - وبلاگ ساده

به گزارش وبلاگ ساده، خبرنگاران | سرویس سلامت - بیماری پیرونی (Peyronies disease) یا کجی آلت تناسلی، مسئله ای ناشی از بافت اسکار، به نام پلاک است که در داخل آلت شکل می گیرد. در نتیجه آلت تناسلی به جای راست و کشیده بودن در هنگام نعوظ حالتی خم دارد. بیشتر مردان با وجود این بیماری همچنان می توانند رابطه جنسی داشته باشند، اما کجی آلت تناسلی برای بعضی دردناک است و باعث اختلال در نعوظ می گردد. در این مقاله به آنالیز علت، علائم و راه های درمان این مشکل می پردازیم.

در صورتی که مطالعه قسمت خاصی از این مطلب مد نظر شماست، با انتخاب عناوین ارائه شده در فهرست موضوعی زیر، به موضوع دلخواه خود برسید.

• کجی آلت تناسلی چیست؟
• علت
• علائم
• شدت کجی
• روش تشخیص
• درمان بدون عمل
• درمان با عمل
• سایر روش های تایید نشده درمان
• درمان با طب سنتی

کجی آلت تناسلی چیست؟

کجی آلت تناسلی یا بیماری پیرونی، در نتیجه فرایند غیر طبیعی التیام زخم در بدن به وجود می آید. آسیب یا پارگی در بافت های بیرونی آلت تناسلی، سبب ایجاد بافت های زخم مانندی به نام پلاک می شود؛ این پلاک ها از آنچه در بیماری های قلبی وجود دارند متفاوتند. پلاک های عامل کجی آلت تناسلی، عمدتا از کلاژن تشکیل می شوند و می توانند باعث تغییر حالت در شکل آلت شوند. در این شرایط آلت تناسلی ممکن است خم یا کوتاه تر شود. در بعضی مواقع این تغییرات مقاربت را سخت یا غیر ممکن می نمایند. گاهی اوقات مردان مبتلا، احساس درد نیز می نمایند.

بسیاری از مردان نمی دانند علت کجی آلت تناسلی چیست و از این بابت خجالت زده هستند، بنابراین درباره آن صحبت نمی نمایند و به دنبال یاری هم نمی فرایند! شما در صورتی که هر گونه تغییر حالت در آلت تناسلی خود مشاهده می کنید، باید بدون معطلی به یک اورولوژیست مراجعه کنید و هرچه زودتر درمان مناسب را آغاز کنید.

علت کجی آلت تناسلی

پزشکان دقیقا نمی دانند که بیماری پیرونی به چه علتی اتفاق می افتد. بسیاری از محققان معتقدند که در نتیجه آسیب و یا ضربه به آلت در طی رابطه جنسی، ورزش یا یک حادثه، ممکن است خونریزی یا زخمی در لایه بیرونی آن ایجاد شود. طی فرایند بهبود این زخم ممکن است بافت ترمیم نماینده به درستی شکل نگیرد و یک پلاک در ناحیه آلت تشکیل شود و موجب کجی آلت تناسلی شود.

درون آلت تناسلی مرد، یک بافت اسفنجی وجود دارد که پر از رگ های خونی است. این رگ ها هنگام نعوظ پر می شوند و باعث انبساط بافت اسفنجی و راست ماندن آلت تناسلی می گردند. در مردانی که به کجی آلت تناسلی مبتلا هستند، یک بافت اسکار، مانع از راست شدن طبیعی آلت می شود و گاهی ایجاد درد می نماید.

علائم

حدود نیمی از مردان مبتلا به کجی آلت تناسلی ابتدا درد هنگام مقاربت را تجربه می نمایند. علائم کجی آلت ممکن است ناگهانی یا به مرور بروز پیدا نمایند. اغلب در ناحیه آسیب دیده آلت تناسلی سفت و دردناک است.

سایر مردان مبتلا، متوجه یک انحنای بدون درد در آلت خود می شوند که این نشانه نیز می تواند ناگهانی ایجاد شود و یا در طول زمان بدتر شود. آلت تناسلی ممکن است رو به بالا، پایین، یا طرفین خم شود. این تغییرات شدید در شکل آلت تناسلی ممکن است مانع از داشتن رابطه جنسی شوند.

اگر آلت تناسلی به علت حادثه ای ناگهانی، آسیب دیده باشد احتمالا خواهید دانست که علت درد و اختلال آن حادثه است؛ چرا که آسیب اغلب با درد شدید، صدا و در پی آن از دست رفتن توانایی نعوظ و کبودی همراه است. پس از حادثه، قسمتی از آلت تناسلی دردمند خواهد ماند، اما معمولا به مرور کبودی و علائم ظاهری از بین می فرایند و در داخل آلت بافت اسکار آغاز به شکل گیری می نماید.

البته توجه داشته باشید که آسیب دیدگی آلت تناسلی همواره منجر به کجی آن نمی شود.

شدت کجی آلت تناسلی

بیماری کجی آلت تناسلی معمولا در دو مرحله پیشروی می نماید: فاز فعال یا حاد و فاز مزمن یا پایدار.

فاز حاد (فعال)

فاز حاد (فعال) مرحله اول است که می تواند حدود 18 ماه ادامه یابد. این زمانی است که بیشترین تغییر در شکل آلت ایجاد می شود. پلاک ها آغاز به شکل گیری می نمایند و آلت در حالت نعوظ به مرور کج می شود.

همینطور که پلاک ها رشد می نمایند، انحنای آلت به مرور بدتر می شود و نعوظ دردناک می شود. در ابتدای این مرحله درد حتی ممکن است در خارج از حالت نعوظ هم وجود داشته باشد؛ دردی ناشی از التهاب در ناحیه پلاک های در حال رشد. هنگامی که بافت اسکار شکل گرفت، درد ناشی از تراکم پلاک ها در هنگام نعوظ آغاز می شود.

فاز مزمن (پایدار)

برای بیشتر مردان، این مرحله در عرض 12 تا 18 ماه پس از ظهور علائم آغاز می شود. در طی این مرحله، علائم اصلی بیماری، پلاک و انحنا، پایدار می شوند و احتمالا دیگر بدتر نخواهند شد. با این حال، بیماری به احتمال زیاد رو به بهبودی هم نیست! درد مزمن معمولا در این فاز کاهش می یابد، اما اختلال نعوظ رو به افزایش می رود و بدتر می شود. در صورتی که آلت در این مدت آسیب های دیگری نیز ببیند، مرحله حاد دومرتبه از سرگرفته می شود.

روش تشخیص

پزشک از شما در رابطه با علائمی که تجربه می کنید سوال خواهد نمود. او آلت شما را برای یافتن هر گونه سفتی، نشانه زخم یا نقصان آنالیز خواهد نمود. معمولا این تنها کاری است که برای تشخیص کجی آلت تناسلی باید انجام شود.

اما اگر پزشک برای اطمینان از تشخیص، به اطلاعات بیشتری احتیاج داشته باشد ممکن است یک عکسبرداری تجویز کند تا وجود بافت اسکار را در آلت تشخیص دهد. پزشک ممکن است از شما تصویر آلت تناسلی در حالت نعوظ را بخواهد تا میزان آسیب را آنالیز کند.

درمان کجی آلت تناسلی بدون عمل

متخصصان اورولوژی اغلب در مراحل اولیه بیماری، به دنبال درمان کجی آلت تناسلی بدون عمل هستند. مردانی که پلاک کوچکی دارند و خمیدگی آلتشان زیاد نیست، دردی ندارند و با هیچ مسئله ای در رابطه جنسی روبرو نیستند به درمان خاصی احتیاج ندارند. اما برای تصمیم گیری در این رابطه باید با پزشک خود مشورت نمایند.

توجه داشته باشید که دارو های خوراکی تا به حال هیچ تاثیری در درمان کجی آلت تناسلی نداشته اند؛ دارو هایی مثل ویتامین E، تاموکسیفن، پروکاربازین، امگا 3 و …. در واقع درمان های بدون عمل، شامل داروهای تزریقی است.

تزریق آلتی

تزریق یک دارو به داخل پلاک، به طور مستقیم می تواند یاری نماینده باشد. این روش یک گزینه برای مردانی است که مشکل حادی دارند، اما در رابطه با عمل جراحی مطمئن نیستند. این تزریق ها تا کنون موثر واقع شده اند:

• تزریق کلاژناز ؛ برای تجزیه و خرد کردن بافت های خاص. یک داروی جدید به نام زیافلکس در حال حاضر برای مردانی که دارای کجی روبه بالا و بیش از 30 درجه هستند به کار می رود.
• تزریق وراپامیل ؛ دارویی که اغلب برای درمان فشار خون بالا استفاده می شود. بعضی مطالعات نشان می دهند که این دارو می تواند گزینه مناسب و کم هزینه ای برای درد و کجی آلت تناسلی باشد.
• تزریق اینترفرون ؛ برای یاری به کنترل زخم کاربرد دارد. این دارو قادر است سرعت پیشرفت بافت اسکار را کاهش دهد و آنزیمی در بدن ایجاد می نماید که بافت زخم را تجزیه می نماید.

درمان با عمل

جراحی گزینه دیگری برای مردان مبتلا به کجی آلت تناسلی شدید است. پزشکان اغلب از این روش به عنوان گزینه نهایی استفاده می نمایند. از این روش زمانی استفاده می شود که پیشرفت بافت پلاک و کجی آلت تناسلی متوقف شده باشد. سه نوع جراحی برای درمان کجی آلت تناسلی وجود دارد.

1. بخیه در مقابل پلاک

این روش که Plication surgery نام دارد، بسیار ساده و کوتاه است. جراح در طی این عمل آن بخش از آلت تناسلی را که تحت تاثیر پلاک قرار نگرفته بخیه می زند تا کوتاهی آن به اندازه طرف مقابل شود. این کار باعث می شود که خمیدگی آلت تناسلی از بین برود. از عوارض این روش درمانی، احتمالا کوتاه تر شدن آلت (تا حدود 1 سانتی متر) است، اما خوشبختانه بسیار کم پیش می آید که آلت بعد از جراحی بی حس شود یا اختلالی در نعوظ بوجود آید.

2. پیوند در طرف پلاک

جراح در این روش بافت زخم را باز می نماید تا فشردگی آن کاهش یابد یا به طور کلی پلاک را حذف می نماید. سپس حفره ها یا شکاف های ایجاد شده را با پیوند بافت پر و ترمیم می نماید.

این روش می تواند بخشی از طول و عرض آلت را بازیابی کند، اما گاهی ممکن است حس در این ناحیه از بین برود که اغلب در صورتی که پلاک روی آلت وجود داشته باشد این اتفاق می افتد. این از دست دادن حس معمولا موقتی است، اما همچنین می تواند دائمی باشد یا 6 تا 12 ماه به طول بیانجامد.

تنها از هر 5 جراحی، 1 مورد ممکن است دچار اختلال نعوظ شود؛ در این صورت ممکن است به عمل ایمپلنت احتیاج پیدا کنید.

3. ایمپلنت

در این روش بافت اسفنجی موجود در آلت با یک پروتز جایگزین می شود.

پس از جراحی

پس از جراحی، بیشتر بیماران در همان روز عمل یا صبح روز بعد مرخص می شوند. بعد از انجام عمل، احتمالا ضروری است برای جلوگیری از بروز هرگونه عفونت تا چند روز آنتی بیوتیک و همچنین مسکن مصرف شود.

برای مدتی آلت تناسلی پانسمان خواهد بود تا از خونریزی جلوگیری شود. در طول جراحی از یک لوله برای دفع ادرار استفاده می شود، اما پیش از ترک بیمارستان از بدن شما جدا خواهد شد. به طور کلی اغلب مردان پس از جراحی بهبود می یابند، با این وجود شما باید حداقل 6 هفته پس از جراحی از رابطه جنسی اجتناب کنید.

سایر روش های تایید نشده درمان

درمان های دیگری نیز برای کجی آلت تناسلی وجود دارند که هنوز کاربردی بودن آن ها تایید نشده است:

• کشش آلتی؛ کشیدن آلت تناسلی به مدت دو تا هشت ساعت در روز
• هیپرترمی (گرما)
• منیزیم موضعی
• وراپامیل موضعی
• سورپراکسید دیسموتاز نوترکیب موضعی

این روش ها هنوز به طور کامل مورد تایید جامعه پزشکی نیستند، بنابراین در صورتی که پزشک به شما پیشنهاد کرد، اطمینان حاصل کنید که درک کاملی نسبت به همه عوارض جانبی آن دارید.

درمان کجی آلت تناسلی با طب سنتی

از آنجا که حتی درمان به روش دارو های خوراکی نیز در درمان کجی آلت تناسلی بی تاثیر هستند، متاسفانه هیچ روش درمان کجی آلت تناسلی با طب سنتی وجود ندارد که بتوان به آن اتکا کرد؛ بنابراین به محض مشاهده علائمی از قبیل: درد یا تغییر شکل آلت به پزشک مراجعه نمایید.

سخن پایانی

حدود نیمی از مردان مبتلا به کجی آلت تناسلی، علائم افسردگی را نیز تجربه می نمایند. صحبت کردن با یک درمانگر یا مشاور می تواند دراین صورت بسیار مفید واقع شود. درمانگران می توانند به فرد در مدیریت افسردگی، اضطراب و صمیمیت یاری نمایند.

اگر شما در یک رابطه هستید، ممکن است نگران حفظ رابطه جنسی خود باشید. اگر هم مجرد باشید ممکن است آینده زندگی زناشویی تان نگرانتان کند. در هر صورت، شما (و شریک زندگی شما) می توانید از مزایای صحبت با یک روان درمانگر بهره مند شوید. برای هدایت های بیشتر می توانید از متخصص اورولوژی خود بخواهید که به شما یک مشاور معرفی کند.

اگر از اندازه آلت تناسلی خود نیز دچار نگرانی هستید پیشنهاد می کنیم مطلب اندازه طبیعی آلت تناسلی مردانه را بخوانید و در این باره اطلاعات دقیق تری کسب کنید. .

برگرفته از: OFAUA، webmd، health.harvard